Felieton 1

Immanuel Kant urodził się w Królewcu, 22.04.1724 roku. Pochodził z wielodzietnej, ubogiej rodziny. Ojciec jego był rymarzem, matka – córką rękodzielnika. W rodzinie Kanta kultywowano tradycje pietystyczne, a silnemu zaangażowaniu religijnemu matki zawdzięczał Immanuel wizyty u teologa Schultza – profesora uniwersytetu i nauczyciela gimnazjum, które Kant ukończył w 1740 roku. Schultz był ponadto bezpośrednim uczniem Wolffa – filozofa, od którego Kant przejął później znaczną część problematyki i słownictwa. Najprawdopodobniej około 1746 roku Kant skończył studia i aż do 1754 roku – zmuszony trudną sytuacją materialną – pracował jako nauczyciel domowy w podkrólewieckich miejscowościach. Choć często mówi się o nim, że nie wytknął nosa z Królewca przez całe życie, to w owym czasie odwiedził m.in. Judschen, Arnsdorf i Rautenburg. Wreszcie w 1755 roku zdał egzamin magisterski (odpowiednik dzisiejszego doktoratu), a wkrótce potem obronił pracę habilitacyjną. W ten sposób rozpoczął się okres prywatnej docentury Kanta, trwający aż do 1770 roku, kiedy to Kant został profesorem. Do tego czasu wykładał logikę, metafizykę, matematykę, fizykę i geografię.